21.8.06

Μισή Ώρα Και Κάτι...

Στη διαδρομή για το στέκι, ο Ήρωας αποφάσισε να αλλάξει διάθεση. Πριν από κάθε κόκκινο φανάρι τα φρένα του γκρίνιαζαν σαν παιδί που του στερούν άκαρδα τα πολύτιμα λεπτά μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, πριν έρθει η άχαρη εκείνη ώρα που πρέπει να σηκωθεί και να ετοιμαστεί για το σχολείο. Θυμάται με νοσταλγία τις ξέγνοιαστες εκείνες εποχές που η μητέρα του τον φιλούσε στο μέτωπο πριν φύγει για το δικηγορικό της γραφείο, ψιθυρίζοντας το όνομά του και χαϊδεύοντας στοργικά τις τούφες που ακολουθούσαν κάθε πρωϊνό διαφορετική πορεία. Χαμογέλασε ειρωνικά στη σκέψη ότι μέχρι και τα μαλλιά του εξέφραζαν αυτό που λαχταρούσε η ψυχή του από παιδί. Την ελευθερία της αυθόρμητης επιλογής.

Στην εφηβεία, όταν άνοιγε τα μάτια του, συναντούσε το βλέμμα της μητέρας του καθώς εκείνη χαμογελούσε λυτρωτικά πάνω από το προσκεφάλι του μιας και η απόπειρά της να συνδέσει τον οικείο ήχο της φωνής της με τα όνειρά του για να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα είχε επιτέλους στεφθεί με επιτυχία. Μέχρι σήμερα λατρεύει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή μεταξύ "φθοράς και αφθαρσίας". Τόσο που ακόμα ρυθμίζει το ξυπνητήρι μερικά λεπτά νωρίτερα από την ώρα στόχο πριν βεβαιωθεί, με το δεύτερο ρυθμικό χτύπημα, πως ήρθε η ώρα να πατήσει και πάλι στη Γη.

Το ταξί που προπορευόταν δεν έλεγε να αυξήσει ταχύτητα και ενώ αναρωτήθηκε για ένα δευτερόλεπτο πόσα χρήματα επιπλέον θα χρέωνε ο οδηγός του τον άτυχο επιβάτη, έκανε αριστερά αλλάζοντας λωρίδα και βάζοντας το λεβιέ για πρώτη φορά εκείνο το απόγευμα στην τρίτη ταχύτητα πριν μειώσει και πάλι την ορμή του αυτοκινήτου πίσω από ένα φορτηγάκι. Οι δρόμοι της Αθήνας κάθε απόγευμα έμοιαζαν με πολύβουο μελίσσι που δεν έλεγε να κοπάσει. Μα εκείνο το απόγευμα ειδικά νόμιζε πως κάθε φανάρι διαρκούσε αιώνες και αναλογιζόμενος την υπόσχεσή του στον Ανδρέα να βρίσκεται σε μισή ώρα στο στέκι, έφερε στο μυαλό του αυτόματα μερικές διαφορετικές επιλογές που θα μπορούσε να ακολουθήσει σε αυτή τη διαδρομή. Τζίφος! Ο νέος δρόμος που επέλεξε έμοιαζε σημαντικά πιο δύσβατος και καθώς κάθε στροφή δεξιά απαγορευόταν στο σημείο που βρισκόταν, δεν του έμενε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει στωϊκά το υπόλοιπο κοπάδι.

Επιλογή... Τι θαυμάσια λέξη. Πόσα ψέματα και πόση αλήθεια χώρεσε τα τελευταία 32 χρόνια της ζωής του σε αυτή τη λέξη. Επέλεξε να μην ακολουθήσει το δρόμο του αθλητή, ακόμα κι αν το σώμα και ταλέντο του στην μπάλα έκανε φίλους και προπονητές να ζητοκραυγάζουν χειροκροτώντας τις περισσότερες εμφανίσεις του. Όμως εκείνος, προτίμησε τα γράμματα. Μετά από έναν αιφνίδιο τραυματισμό στο γόνατο, αποφάσισε να εξερευνήσει μια άλλη πτυχή του εαυτού του και να αφοσιωθεί στη μελέτη. Ξεκίνησε με την ανάγνωση ιστορικών βιβλίων και παρόλο που το ενδιαφέρον του για τον αθλητισμό δεν είχε μειωθεί, σύντομα ανακάλυψε έναν άλλο μαγευτικό κόσμο στον οποίο αφιέρωσε και τον περισσότερο από τον ελεύθερο εφηβικό του χρόνο. Παίρνοντας παράδειγμα από τον πατέρα του, που κάθε απόγευμα κρατούσε κάποιο βιβλίο, συνήθως φυσικής ή αστρονομίας, ξεκίνησε να διαβάζει την ιστορία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και δεν σταμάτησε μέχρι να καταβροχθήσει όσα βιβλία, αρκετά κατά γενική ομολογία, οι γονείς του στοίβαζαν κάθε χρόνο στην βιβλιοθήκη "Θηρίο" που δέσποζε στον μακρύ κεντρικό τοίχο του σαλονιού.

"Θα προχωρήσεις καμιά φορά;" η άγνωστη αγριεμένη φωνή του εκνευρισμένου οδηγού που είχε κολλήσει πίσω του τον συνέφερε απότομα και ζητώντας συγνώμη με το χέρι έβαλε πρώτη και πατώντας απότομα το γκάζι ανάγκασε τον Ήρωα να ζωντανέψει ξαφνικά σαν "Θηρίο". Χαμογέλασε συλλογιζόμενος πόσο παράξενα συνδέεται η σκέψη με την πραγματικότητα ώρες-ώρες. Δεν είχε πολύ ώρα ακόμα για ονειροπολήσεις. Ο Ανδρέας πρέπει να είχε ήδη φτάσει στο στέκι. Έσβησε το τσιγάρο στο τασάκι του αυτοκινήτου και αποφασιστικά πάτησε το αυτόματο πλήκτρο της μνήμης επανάκλησης του "εργαλείου" ή αλλιώς του κινητού.

"Έλα Ανδρέα, έφτασες; Εγώ έχω πήξει στην κίνηση. Πιστεύω πως σε κανένα τέταρτο θα είμαι εκεί."
"Μην ανησυχείς. Και εγώ τώρα μπήκα. Το περίεργο είναι ότι βρήκα "τυχαίως" και το Λάζαρο εδώ. Έχουμε καθήσει μέσα και σε περιμένουμε."
"Καλώς. Μέχρι να φτάσω, παραγγείλτε μου ένα φραπέ και θα τα πούμε από κοντά."
"Έγινε ρε φίλε. Μην ανχώνεσαι. Εδώ θα'μαστε."
"Σε κλείνω. Ο τροχονόμος είναι απέναντί μου."
"Χα, χα! Τα λέμε".

18.8.06

Μισή ώρα δρόμος

Το επόμενο πρωί δεν θυμόταν τίποτα. Η χθεσινή νύχτα έμοιαζε με όνειρο. Λίγο το ποτό, λίγο η καλή παρέα, ήταν ξημερώματα όταν άφησε το Λάζαρο στο σπίτι του και σαν υπνοβάτης οδήγησε την απόσταση Αργυρούπολη - Βοτανικό πριν βουλιάξει στο κρεβάτι και αποκοιμηθεί.

Μεσημέρι πια, σηκώθηκε με αργές κινήσεις μην "ξυπνήσει" και τον πονοκέφαλο που κάτι τέτοιες στιγμές δεν καταλαβαίνει από παρακάλια. Μπήκε στο ντους, έβρεξε αρκετή ώρα το κεφάλι και πιάνοντας το σαμπουάν έβαλε μια γερή δόση στην παλάμη του. Χαμογέλασε μόλις συνειδητοποίησε ότι για άλλη μια φορά δεν είχε να λούσει την άλλωτε πλούσια κόμη του. Με το δεδομένο ότι κάποτε έπρεπε να τελειώνει και με το στρατιωτικό του, τα μακριά καστανά μαλλιά του είχαν πλέον εξαφανιστεί. Πώς του 'ρθε αυτό τώρα; Από το στρατό είχε απολυθεί πάνω από 2 χρόνια πλέον και εδώ που τα λέμε, δεν πέρασε και άσχημα. Οι εποχές που το πήξιμο έμοιαζε με τα μαρτύρια του Ταντάλου είχαν περάσει προ πολλού και παρόλο που πέρασε από την παραμεθόριο, η υπομονή του δεν εξαντλήθηκε. Αντιθέτως το διασκέδασε αρκετά. Τώρα διασκεδάζει με τις αυθόρμητες εξόδους που ξεκινούν με ένα τηλεφώνημα και καταλήγουν να τον βρίσκουν πίσω από το τιμόνι να "μαζεύει" τους "σκόρπιους" φίλους κατευθυνόμενος για το στέκι.

Έτσι ξεκίνησε και η περασμένη νύχτα. Παρασκευή απόγευμα, οι συνάδελφοί του τον αποχαιρέτησαν φορώντας τα καλύτερά τους χαμόγελα πριν εγκαταλείψουν το γραφείο, όπου εκείνος εργαζόταν ως σχεδιαστής μηχανολογικών εγκαταστάσεων, φωνάζοντας "Καλό Σαββατοκύριακο!" Εκείνος έφυγε τελευταίος. Του άρεσε η απόλυτη ησυχία πριν κλείσει τον υπολογιστή και αρπάξει τα λιγοστά υπάρχοντά του, όπως το "εργαλείο," δηλαδή το κινητό, και βγει από το κτίριο κατευθυνόμενος προς τον Ήρωα. Εκείνο το απόγευμα ο 'Ηρωας βρισκόταν μερικά τετράγωνα παρά κάτω, παρκαρισμένος πίσω από ένα άλλο ΙΧ του οποίου ο πίσω προφυλαχτήρας απήχε ελάχιστα εκατοστά από τον δικό του. Κάτι τέτοιες στιγμές τις χαιρόταν ιδιαίτερα. Αντί να εκνευρίζεται όπως ο φίλος του ο Μιχάλης, που δεν άντεχε τις μανούβρες και την αγωνία να μην γρατζουνίσει το "καινούργιο" του διθέσιο που ακόμα ξεχρέωνε 3 χρόνια μετά την αγορά, ένιωθε ιδιαίτερα ικανοποιημένος τη στιγμή που κατάφερνε να ξεστριμώξει τον Ήρωα με επιτυχία. Ο στόχος ήταν να μην ξεπεράσει τις 4 κινήσεις. Πίσω, τέρμα το τιμόνι δεξιά ή αριστερά πριν πατήσει το γκάζι προς τα μπροστά, πίσω πάλι με το τιμόνι στο τέρμα προς την αντίθετη κατεύθυνση και μπροστά για την "ηρωϊκή" έξοδο -εξού και το ήρωας, έμπνευση της Ελευθερίας ένα βράδυ στην Πλάκα.

Πρώτος πήρε τηλέφωνο ο Ανδρέας. "Έλα ρε φίλε, που βρίσκεσαι;" η ερώτηση που επαναλαμβανόταν με ευλάβια κάθε απόγευμα. Μόνο την περίοδο που ο Ανδρέας βρισκόταν στην Αγγλία για να ολοκληρώσει τις σπουδές του δεν χτυπούσε το τηλέφωνο σταθερά εκείνη την ώρα. Από τότε που τελείωσε με επιτυχία και επέστρεψε, το τηλέφωνο ξαναβρέθηκε στις παλιές του δόξες. Δεν ήταν ότι δεν χτυπούσε συχνά, οι φίλοι και οι γνωστοί πάντα τον ήθελαν ως βασικό συστατικό της παρέα τους, αλλά οι συνήθειες του "κολλητού" έχουν όπως και να το κάνουμε άλλη βαρύτητα.

Με τον Ανδρέα γνωρίστηκαν όσο ήταν ακόμα και οι δύο μαθητές δημοτικού. Από την τοπική ερασιτεχνική ομάδα ποδοσφαίρου και αργότερα στα φροντιστήρια αγγλικών, οι δυο τους μοιράστηκαν ιστορίες, στεναχώριες, αγωνίες, έρωτες, χαρές, γέλια και κατορθώματα χτίζοντας μια σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού σπάνια για τα σημερινά δεδομένα. Ο Ανδρέας κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη του και εκείνος τον άκουγε πάντα με προσοχή. Ακόμα θυμάται εκείνο το καλοκαίρι στο νησί που άκουσε για πρώτη φορά τον Ανδρέα να τον αποκαλεί κολλητό σε μια παρέα κοινών γνωστών που πέτυχαν τυχαία στο μπαράκι που βρισκόντουσαν. Από τότε πολλοί φίλοι τον συγκίνησαν, έρωτες τον συνεπήραν, άνθρωποι τον άγγιξαν, αλλά ο Ανδρέας είχε κερδίσει επάξια τον μοναδικό τίτλο: φίλος καρδιακός.

Η απάντηση του στην ερώτηση του Ανδρέα δεν ήταν η ίδια όπως κάθε φορά.

"Φίλε, δεν είμαι καλά..."

"Τί συμβαίνει; Προβλήματα με τη δουλειά;"

"Όχι... Με την ζωή..."

"Θέλεις να μιλήσεις; Μπορώ να είμαι στο στέκι σε 10 λεπτά."

"ΟΚ. Σε μισή ώρα θα είμαι εκεί."

...συνεχίζεται....

15.8.06

Αόρατος φόβος

Την πλάτη σε είδα να γυρνάς
τους ισχυρούς να αλώσεις
και με παιχνίδια να ζητάς
τον κόσμο να ενώσεις
~
Μα είναι τυφλός ο ήρωας που ζητάς
μια λύση να σου δώσει
και νιώθεις ολούθε να πονάς
τραβώντας τον να νιώσει
~
Δεν είναι πως δεν θέλησε
πως μόνος έκλεισε τα μάτια
Δεν ξέρει ποιος τον λύγισε
πώς έγινε κομμάτια
~
Τώρα εσύ τον οδηγείς
τον τρέφεις, τον φροντίζεις
είναι εκείνος το παιδί
κι εσύ η μάνα που τ'αγγίζεις
~
Στη ζωντανή σου μνήμη στρέφεσαι
το απόλυτο προπύργιο της γνώσης
δεν θέλεις δεν το αποδέχεσαι
τον φόβο τους να νιώσεις!
~~~

ΥΣ. Αφιερωμένο σε αυτούς που δεν έφυγαν,
σε εκείνους που παραμένουν.

6.8.06

Εδώ ο κόσμος καίγεται και το... σκυλί δροσίζεται!




Απ'την Κική ή την Κοκό ποια να διαλέξω;

Με θερμοκρασίες "βρασμού" σε Αθήνα και Ουάσινγκτον, η επιλογή μοιάζει αυτονόητη. Η πιο κοντινή πηγή δροσερού νερού είναι ο προορισμός μου για σήμερα!








Έχουμε και λέμε:

1. Μπανιέρα!

Να βουτήξω στην...φανταστική μου μπανιέρα;

;0)











2. Πιτσίλισμα!

Να πάρω παράδειγμα από τον σκύλο της φωτογραφίας και να χαρώ τη δροσιά με άλλη χάρη;













3. Πισίνα!

Να βουτήξω στην πισίνα των διπλανών;

(Σε όσα μικρούλια έχουν πισίνα,
εύχομαι καλά μπάνια! γκρρρρρρρ!!!)







4. Απρόοπτο!

Να σπάσω κανένα σωλήνα;

Για όσα μικρούλια η πισίνα δεν αποτελεί επιλογή και το μόνο δροσερό νερό, που να είναι και "τσάμπα," δεν είναι η θάλασσα, τότε έχετε τη δυνατότητα να τσαλαβουτήξετε στα δροσερά νερά του σπασμένου σωλήνα της ΕΥΔΑΠ και να χαίρεστε παρέα με τους πυροσβεστικούς κρουνούς!









5. Η πραγματικότητα!

Για τα υπόλοιπα, σαν και εμένα, που δεν σας παίρνουν τα πόδια σας ακόμα, ο νεροχύτης δεν μοιάζει τελικά και τόσο άσχημη επιλογή!

Φιλιά σε όλους και Καλά μυαλά!
(το δικό μου θόλωσε από τη ζέστη!)

5.8.06

Όλοι με το ΣΕΞ δεν ασχολούνται έτσι κι αλλιώς;

Περίπου 250-1000 άτομα το χρόνο πεθαίνουν από autoerotic asphyxiation
(προκαλώντας μόνοι τους ασφυξία ενώ αυνανίζονται. Κανείς δεν είναι
ασφαλής πιά... !!!)

Το «γυμναστήριο» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «γυμνάζειν» που σημαίνει «να ασκείσαι γυμνός», όπως ήταν το σύστημα στην αρχαία Ελλάδα.

Η λέξη «αβοκάντο» προέρχεται από την ισπανική λέξη "aguacate", η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την αζτέκικη λέξη "ahuacati" που σημαίνει - όρχις.

Τα πρώτα προφυλακτικά στην Αμερική κατασκευάστηκαν από καουτσούκ, γύρω στο 1870. Ηταν πανάκριβα, πολύ χοντρά, και πλύνε-βάλε (όχι μίας χρήσης).

Οι γυναίκες με ανώτερο και ανώτατο επίπεδο σπουδών απολαμβάνουν περισσότερο το στοματικό σεξ (δούναι και λαβείν) από τις γυναίκες που δεν έχουν τελειώσει ούτε λύκειο. Τι μαθαίνει κανείς στα αμφιθέατρα ...

Το 1% των γυναικών μπορεί να φτάσει σε οργασμό μόνο με τον ερεθισμό του στήθους (αρκεί δηλαδή κάποιος να ασχοληθεί με τα βυζιά τους επι πολλή ώρα).

Το 14% των ανδρών ισχυρίζεται ότι η «πρώτη φορά» δεν ήταν καθόλου απολαυστική.

Το 60% των γυναικών ισχυρίζεται ότι η «πρώτη φορά» ήταν χάλια.

Οι Ρωμαίοι τιμωρούσαν τους βιαστές λιώνοντας τους όρχεις τους με δύο πέτρες.

Στην πόλη Harrisburg της Pennsylvania, στις ΗΠΑ, είναι παράνομο να κάνεις σεξ με έναν οδηγό φορτηγού μέσα σε σταθμό διοδίων.

Στο Fairbanks της Αλάσκα, είναι παράνομο για δυό τάρανδους να κάνουν σεξ σε πεζοδρόμιο (δεν ξέρουμε τι γίνεται με περισσότερους από δύο τάρανδους).

Στο Newcastle του Wyoming υπάρχει νόμος που απαγορεύει στα ζευγάρια να κάνουν σεξ ενώ στέκονται στον καταψύκτη κρεάτων ενός κρεοπωλείου.

Το 20% των γυναικών που συζούν με τον άνθρωπό τους έχουν κι άλλον γκόμενο.

Το 40% των γυναικών λέει ότι είχε οργασμό ενώ έβλεπε σεξουαλικό όνειρο. Το ίδιο ποσοστό για τους άντρες είναι 80%.

Σύμφωνα με τις Ερευνες Κίνσευ, το 75% των ανδρών εκσπερματώνει μέσα σε τρία λεπτά από την στιγμή της διείσδυσης.

Ένα μέσο σεξ (σεξουαλική πράξη) έχει μέση διάρκεια 15 λεπτά.

Η αράχνη Μαύρη Χήρα τρώει το ταίρι της είτε στην διάρκεια του σεξ, είτε αμέσως μετά (επιδόρπιο).

Ενας γερός ταύρος μπορεί να γονιμοποιήσει 300 αγελάδες με μία μόνον δόση σπέρματος.

Το σπέρμα του ποντικιού είναι μακρύτερο από το σπέρμα του ελέφαντα.

Η Κλεοπάτρα έφτιαχνε το διάφραγμά της από κακά καμήλας.

Στην Αρχαία Βαβυλώνα η θεραπεία για την ανικανότητα ήταν η κατανάλωση της καρδιάς ενός αρσενικού πέρδικα.

Στους δεξιόχειρες, το αριστερό αρχίδι συνήθως κρέμεται πιο χαμηλά από το δεξί. Το αντίθετο ισχύει για τους αριστερόχειρες.

Ένα σπερματοζωάριο θέλει μια ώρα για να «κολυμπήσει» απόσταση πέντε εκατοστών.

Η εκσπερμάτωση αρχικά έχει ταχύτητα 28 μίλια την ώρα. Συγκριτικά, το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας για τι 100 γιάρδες είναι 27,1 μίλια την ώρα.

Το κορνάρισμα (στο αμάξι των νεόνυμφων) προέρχεται από μια παράδοση που λέει ότι έτσι εξασφαλίζεται το καλό σεξ.

Η πιο πετυχημένη τσόντα όλων των εποχών είναι το «βαθύ λαρύγγι». Κόστισε περίπου 25.000 δολλάρια για να γυριστεί, και έχει βγάλει τα έξοδά της στο πολλαπλάσιο - πάνω από 600 εκατομμύρια δολλάρια ...

Στον Μεσαίωνα, οι άπιστες γαλλίδες σύζυγοι υποχρεώνονταν να κυνηγήσουν ένα κοτόπουλο μέσα στους δρόμους της πόλης - ολόγυμνες.

Το πέος του Ναπολέοντα πουλήθηκε μετά θάνατον σ΄έναν αμερικάνο
ουρολόγο προς 40.000 δολλάρια.

Το 70% των γυναικών προτιμούν την σοκολάτα από το σεξ (ειδικά αν
υπάρχει εγγύηση ότι η σοκολάτα δεν παχαίνει).

Το αρσενικό έμβρυο μπορεί να έχει στύση στο τελευταίο τρίμηνο κύησης.

Ένα σουτιέν είναι σχεδιασμένο για να αντέξει για 180 ημέρες μόνον -
στις οποίες ημέρες το φοράει μια γυναίκα, εννοείται.

Ο Καζανόβας έλεγε ότι κάποτε έκανε σεξ 12 φορές με την ίδια γυναίκα
μέσα σε μία μέρα.

Περίπου μία στις 200 γυναίκες γεννιέται με μία τρίτη (έξτρα) θηλή.

Οι «κατ΄οίκον σύζυγοι» είναι πιο πιστές από τις εργαζόμενες συζύγους.

Η λέξη «σεξ» πρωτοεμφανίστηκε το 1382.

Το «καπόνι» είναι ο ευνουχισμένος κόκορας. Υποτίθεται ότι το κρέας του είναι πιο μαλακό, άρα είναι ακριβότερος - και καλύτερος ως κόκορας κρασάτος.

Το πρώτο δημόσιο στριπτήζ έγινε στο Παρίσι το 1894.

Σύμφωνα με το Κάμα Σούτρα, αν ένας άντρας πίνει γάλα καμήλας με μέλι μπορεί να έχει στύση 24 ώρες το 24ωρο.

Ένα μέσο σεξ (σεξουαλική πράξη) έχει μέση διάρκεια 15 λεπτά.