Αόρατος φόβος
Την πλάτη σε είδα να γυρνάς
τους ισχυρούς να αλώσεις
και με παιχνίδια να ζητάς
τον κόσμο να ενώσεις
~
Μα είναι τυφλός ο ήρωας που ζητάς
μια λύση να σου δώσει
και νιώθεις ολούθε να πονάς
τραβώντας τον να νιώσει
~
Δεν είναι πως δεν θέλησε
πως μόνος έκλεισε τα μάτια
Δεν ξέρει ποιος τον λύγισε
πώς έγινε κομμάτια
~
Τώρα εσύ τον οδηγείς
τον τρέφεις, τον φροντίζεις
είναι εκείνος το παιδί
κι εσύ η μάνα που τ'αγγίζεις
~
Στη ζωντανή σου μνήμη στρέφεσαι
το απόλυτο προπύργιο της γνώσης
δεν θέλεις δεν το αποδέχεσαι
τον φόβο τους να νιώσεις!
~~~
τους ισχυρούς να αλώσεις
και με παιχνίδια να ζητάς
τον κόσμο να ενώσεις
~
Μα είναι τυφλός ο ήρωας που ζητάς
μια λύση να σου δώσει
και νιώθεις ολούθε να πονάς
τραβώντας τον να νιώσει
~
Δεν είναι πως δεν θέλησε
πως μόνος έκλεισε τα μάτια
Δεν ξέρει ποιος τον λύγισε
πώς έγινε κομμάτια
~
Τώρα εσύ τον οδηγείς
τον τρέφεις, τον φροντίζεις
είναι εκείνος το παιδί
κι εσύ η μάνα που τ'αγγίζεις
~
Στη ζωντανή σου μνήμη στρέφεσαι
το απόλυτο προπύργιο της γνώσης
δεν θέλεις δεν το αποδέχεσαι
τον φόβο τους να νιώσεις!
~~~
ΥΣ. Αφιερωμένο σε αυτούς που δεν έφυγαν,
σε εκείνους που παραμένουν.
σε εκείνους που παραμένουν.
3 Comments:
Πολύ ωραίο ποίημα Μικρούλι! Φαντάζομαι στο Αμέρικο τι γίνεται! Τους έχει πιάσει πανικός ε; Τα κάνουν πάνω τους στο δρόμο; Υπομονή τώρα σε δυο χρόνια να ψηφίσουνε και τίποτα σωστό. Ας ελπίσουμε να μην είναι υποψήφιες η γερακίνα και η περιστερά μόνο και να 'ναι κανα καλό παιδί!!!
απλά υπέροχο ;)
ΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕΣ? Δε ντρέπεσαι να ποστάρεις έτσι ασύστολα και μετά να εξαφανίζεσαι? Ποιο νομίζεις οτι είσαι; Το Γαλάζιο Μικρούλι της Κυβέρνησης; Κάνουμε ο,τι θέλουμε; Ντροπή!!! Γρήγορα να επιστρέψεις!!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home