Προς τον Άγιο Βασίλη...
Καλέ μου Αγιο-Βασίλη,
Τί χαμπάρια; Πώς τα πέρασες φέτος; Λίγο πριν ξεκινήσεις αρματωμένος με πολύχρωμα δώρα για τις καμινάδες αυτού του κόσμου, είπα και εγώ το μικρουλάκι να σου γράψω ένα γραμματάκι για να σου πω:
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Το στοίχημα με τη μάπα μου το κέρδισα σεβάσμιε Ευχούλη! Ήρθα στα ξένα το 2004 και το 2005 με βρήκε με ένα πτυχίο στο χεράκι! Έσκισα, με σκίσανε (και τα δύο από λίγο ή πολύ) δεν έχει σημασία... Σημασία έχει ότι το δικό μου μικρόκοσμο μπορεί επιτέλους να στολίζει ένας πάπυρος από εκείνους που λένε το όνομα και επώνυμο σου με μεγάλα καλλιγραφικά γράμματα! Α! Φυσικά και τον τίτλο που σου δώσανε (ή κέρδισες)!
Τώρα με ξέρεις εμένα, εδώ το πτυχίο δεν έβαλα σε κορνίζα, το μεταπτυχιακό θα βάλω; Αλλά να, είναι ωραίο συναίσθημα όταν κάτι το φέρεις εις πέρας με επιτυχία... Ξέρεις τί εννοώ... Είναι από εκείνα τα πράγματα που αποφασίζεις σε μια στιγμή απόλυτης μαλακίας και όταν τα καταφέρεις, λες "κάτι αξίζω και εγώ το σκασμένο"... Δεν ξέρω τί, ούτε και πόσο, αλλά τουλάχιστον έχω ένα χαρτί να το βάλω δίπλα στο κασόνι με τα υπόλοιπα ζαρζαβατικά μου και να προσαρμόσει την τιμή μου ανάλογα με τη ζήτηση... Δεν διορθώνομαι με τίποτα όπως βλέπεις!
Λοιπόν, στο ζουμί! Στην κυριολεξία! Με αυτό το ταπεινό και τίγκα στις σταγόνες γράμμα (και κλάάάάμα το μικρούλι...) θέλω να σου εκφράσω το ευχαριστώ μου! Δεν έχω τίποτα άλλο να πω... Μπορεί το 2005 να μην ήταν η χρονιά πολλών, αλλά στο μικρούλι έδωσες αρκετά απ' όλα! (ούτε σουβλάκι να είχα παραγγείλει!) Μπόλικους νέους γνωστούς (που εάν τους αξίζω θα γίνουν/μείνουν στενοί φίλοι), αρκετές συγκινήσεις, κατά μέτωπο συγκρούσεις, πάντα με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού και στιγμές επανασυγκρότησης. Εύγε! Μια χαρά τα κατάφερες!
Στο κατώφλι του 2006 λοιπόν, τι να σου ζητήσω; Υγεία πάνω άπ' όλα! Για όλους όσους νοιάζομαι και αγαπώ και για την μάπα μου εάν σου περισσεύει... Δεν θέλω λαμπερά δώρα και φωτάκια στο δέντρο. Εάν έχω το μυαλό μου (όσο μου έδωσε το αφεντικό σου και δεν εννοώ την Coca-Cola!) θα φωτίζω με το χαμόγελο το δέντρο μου και θα δίνω ως δώρο την καρδιά μου σε όσους την θελήσουν. Άρα, η ευχή μου για το 2006 είναι μία!
ΥΓΕΙΑ!
Σε ευχαριστώ που με άκουσες (μάλλον διάβασες) και ελπίζω να πήρες φέτος από εκείνες τις ειδικές ζώνες που σου κρατάνε τη μέση σταθερή και να μην ταλαιπωρηθείς ανέβα κατέβα στις καμινάδες και τις σόμπες αυτού του πλανήτη! Τι την ήθελες ολόκληρη γαλοπούλα τις προάλλες δεν κατάλαβα! Δεν έχεις προβάρει και τη στολή σου! Φοβάμαι ότι τα άλλα μικρούλια θα ξενυχτήσουν όχι να τυλίγουν δώρα αλλά να σου μαντάρουν το κόκκινο κουστουμάκι! Σταματώ την γκρίνια και σου εύχομαι ό,τι ποθείς στην αγκαλιά σου να το βρεις! Τώρα που είναι και μεγάλη!!! (χεχεχεχεχεχε)
Άντε με το καλό να μας μπει και το 2006!
Φιλιά,
Το Μικρούλι!
ΥΣ. Εάν οι φίλοι μου έχουν ευχούλες, θα σου τις κάνουνε στα comments! Ρίξε μια ματιά! Με έναν σμπάρο, πολλά τριγώνια!
Τί χαμπάρια; Πώς τα πέρασες φέτος; Λίγο πριν ξεκινήσεις αρματωμένος με πολύχρωμα δώρα για τις καμινάδες αυτού του κόσμου, είπα και εγώ το μικρουλάκι να σου γράψω ένα γραμματάκι για να σου πω:
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Το στοίχημα με τη μάπα μου το κέρδισα σεβάσμιε Ευχούλη! Ήρθα στα ξένα το 2004 και το 2005 με βρήκε με ένα πτυχίο στο χεράκι! Έσκισα, με σκίσανε (και τα δύο από λίγο ή πολύ) δεν έχει σημασία... Σημασία έχει ότι το δικό μου μικρόκοσμο μπορεί επιτέλους να στολίζει ένας πάπυρος από εκείνους που λένε το όνομα και επώνυμο σου με μεγάλα καλλιγραφικά γράμματα! Α! Φυσικά και τον τίτλο που σου δώσανε (ή κέρδισες)!
Τώρα με ξέρεις εμένα, εδώ το πτυχίο δεν έβαλα σε κορνίζα, το μεταπτυχιακό θα βάλω; Αλλά να, είναι ωραίο συναίσθημα όταν κάτι το φέρεις εις πέρας με επιτυχία... Ξέρεις τί εννοώ... Είναι από εκείνα τα πράγματα που αποφασίζεις σε μια στιγμή απόλυτης μαλακίας και όταν τα καταφέρεις, λες "κάτι αξίζω και εγώ το σκασμένο"... Δεν ξέρω τί, ούτε και πόσο, αλλά τουλάχιστον έχω ένα χαρτί να το βάλω δίπλα στο κασόνι με τα υπόλοιπα ζαρζαβατικά μου και να προσαρμόσει την τιμή μου ανάλογα με τη ζήτηση... Δεν διορθώνομαι με τίποτα όπως βλέπεις!
Λοιπόν, στο ζουμί! Στην κυριολεξία! Με αυτό το ταπεινό και τίγκα στις σταγόνες γράμμα (και κλάάάάμα το μικρούλι...) θέλω να σου εκφράσω το ευχαριστώ μου! Δεν έχω τίποτα άλλο να πω... Μπορεί το 2005 να μην ήταν η χρονιά πολλών, αλλά στο μικρούλι έδωσες αρκετά απ' όλα! (ούτε σουβλάκι να είχα παραγγείλει!) Μπόλικους νέους γνωστούς (που εάν τους αξίζω θα γίνουν/μείνουν στενοί φίλοι), αρκετές συγκινήσεις, κατά μέτωπο συγκρούσεις, πάντα με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού και στιγμές επανασυγκρότησης. Εύγε! Μια χαρά τα κατάφερες!
Στο κατώφλι του 2006 λοιπόν, τι να σου ζητήσω; Υγεία πάνω άπ' όλα! Για όλους όσους νοιάζομαι και αγαπώ και για την μάπα μου εάν σου περισσεύει... Δεν θέλω λαμπερά δώρα και φωτάκια στο δέντρο. Εάν έχω το μυαλό μου (όσο μου έδωσε το αφεντικό σου και δεν εννοώ την Coca-Cola!) θα φωτίζω με το χαμόγελο το δέντρο μου και θα δίνω ως δώρο την καρδιά μου σε όσους την θελήσουν. Άρα, η ευχή μου για το 2006 είναι μία!
ΥΓΕΙΑ!
Σε ευχαριστώ που με άκουσες (μάλλον διάβασες) και ελπίζω να πήρες φέτος από εκείνες τις ειδικές ζώνες που σου κρατάνε τη μέση σταθερή και να μην ταλαιπωρηθείς ανέβα κατέβα στις καμινάδες και τις σόμπες αυτού του πλανήτη! Τι την ήθελες ολόκληρη γαλοπούλα τις προάλλες δεν κατάλαβα! Δεν έχεις προβάρει και τη στολή σου! Φοβάμαι ότι τα άλλα μικρούλια θα ξενυχτήσουν όχι να τυλίγουν δώρα αλλά να σου μαντάρουν το κόκκινο κουστουμάκι! Σταματώ την γκρίνια και σου εύχομαι ό,τι ποθείς στην αγκαλιά σου να το βρεις! Τώρα που είναι και μεγάλη!!! (χεχεχεχεχεχε)
Άντε με το καλό να μας μπει και το 2006!
Φιλιά,
Το Μικρούλι!
ΥΣ. Εάν οι φίλοι μου έχουν ευχούλες, θα σου τις κάνουνε στα comments! Ρίξε μια ματιά! Με έναν σμπάρο, πολλά τριγώνια!