Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Μάστιγας

Παίζει ρόλο τελικά;

Εάν θυμόμαστε το AIDS μόνο σήμερα, αλλά το ξεχνάμε αύριο που βρισκόμαστε στο μπαράκι / πάρτυ / γραφείο / εστιατόριο / κάθε είδους συγκέντρωση, καθώς μας βλεφαριάζει/βλεφαριάζουμε με την/τον υποψήφια/ο παρτενέρ μας τί νόημα έχει;

Εάν καταλήγουμε την "ένδοξη" εκείνη ώρα, ξεβράκωτοι να το ξεχνάμε, γιατί σήμερα που το "θυμόμαστε" είμαστε ολίγον τι μουδιασμένοι;

Τελικά έχει αφαιρέσει τον αυθορμητισμό, το πάθος, το απρόοπτο;

Ή μήπως το έχει πολλαπλασιάσει;

Στην κοινωνία της πληροφορίας και της ενημέρωσης, τα στοιχεία της άγνοιας και της αδιαφορίας δεν παύουν να είναι άκρως απογοητευτικά...

...και του χρόνου παρελθόν, εύχομαι εγώ, αλλά πάλι ανήκω σε εκείνη την πλευρά του πλανήτη που έχει την "πολυτέλεια" να το ξεχνάει έχοντας το κατιτίς στην τσέπη.

Το εάν θα αγοράσουμε και ένα προφυλακτικό είναι θέμα "επιλογής"... (με χορηγό ή χωρίς)... τελικά για "εμάς" τους έχοντες; Ζούμε στο δικό μας μικρόκοσμο;

Τί γίνεται με εκείνους που δεν έχουν επιλογή; Εκείνους που τους "ξεχάσαμε" πέρισυ στις 2 Δεκεμβρίου και τους θυμόμαστε και πάλι φέτος;

Κάθε φτωχός και η μοίρα του... Στα μη-προηγμένα κράτη (θου Κύριε το στόματί μου) κάποιοι πεθαίνουν σαν τις μύγες...

Μένει απλά να τους θυμόμαστε κάτι τέτοιες μέρες;....

Εις μνήμην λοιπόν όλων αυτό το ταπεινό ποστ... και υμών φυσικά...

Μη με κοιτάς με προθέσεις μικρέ συνοδοιπόρε! Έχεις τουλάχιστον κάτι να μου πεις επί της ουσίας; Σε ακούω....