Watch my steps or let me fly?
Η τελευταία δημοσκόπηση της VPRC, που διενεργήθηκε στην Αττική, στις 15 και 16 Νοεμβρίου, για λογαριασμό της «Κ», δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας.Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 72% των πολιτών φοβούνται μήπως πέσουν θύματα κλοπής στον δρόμο και το 65% μήπως μπει στο σπίτι τους διαρρήκτης. H ανησυχία αυτή δεν διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή, εφόσον σύμφωνα με την έρευνα οι διαμένοντες στο κέντρο φοβούνται το ίδιο με τους κατοίκους των καλών προαστίων (αυτόματα αναρωτιέστε και εσείς σε ποια κατηγορία προαστίων μένετε... «κακά» ή «καλά»).
H επιθυμία των πολιτών για ενίσχυση της εμφανούς αστυνόμευσης προκύπτει και από το γεγονός ότι σε ποσοστό 94% θεωρούν ότι το πιο αποτελεσματικό μέτρο για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας είναι η αύξηση των αστυνομικών περιπολιών στους δρόμους.
Χμ, καλό... Παράλληλα, στο πρόσφατα εκτονωμένο «μέτωπο» της Γαλλίας, η αυστηρή και συνεχής αστυνόμευση στα «κακά» προάστια του Παρισιού, οδήγησε αρκετούς από τους μετανάστες να χάσουν την ψυχραιμία τους και να στερηθούν και τα ελλάχιστα δικαιώματά τους, ενώ η Ευρώπη έφτασε (και ακόμα προσπαθεί να συνέλθει) από τα τελευταία συμπτώματα «νευρικής κρίσης». Ως αποτέλεσμα οι αρχηγοί χάνουν τη δημοτικότητά τους...
Δεν εμπιστεύεται ο σημερινός πολίτης την Ελληνική Αστυνομία...
Γνωστό αυτό ρε Βαγγέλη...
Καθώς ο φόβος φυλάει τα έρμα, ο καθένας από εμάς (ο κατά τα άλλα πρόσχαρος και φιλήσυχος Έλληνας με τη φραπεδιά και τα πόδια στη διπλανή καρέκλα) κοιτάζει πίσω από τον ώμο του σε περίπτωση που βρεθεί «ακατάλληλες» ώρες σε «ακατάλληλα» μέρη, πεζός ή μη.
Αναρωτιέμαι τι πρέπει να γίνει για να εξαληφθεί ο φόβος και η ανησυχία... Περισσότερη αστυνομία στους δρόμους; Αύξηση των μισθών των Ελληνικών αρχών προκειμένου να έχουν κίνητρο οι «δημόσιοι λειτουργοί» να συνεχίσουν να προστατεύουν τα συνταγματικά μας δικαιώματα;
Δεν θα μας φταίει μετά ο αστυνομικός που ζητάει τα στοιχεία μας ενώ πατάμε γκάζι στο πορτοκαλί; Που μας σταματά "άνευ λόγου και αιτίας" στην πλατεία Εξαρχείων;
Μάλλον δεν θα μας φταίει τότε η απουσία, αλλά η «πιθανή» ανικανότητα και τα ελλειπή μέτρα εκπαίδευσης...αλλά και πάλι...
...ενώ θα κατηγορούμε την παρουσία, οι αστυνομικές σχολές θα συνεχίσουν να έρχονται πρώτες στις επιθυμίες των νέων στις Πανελλήνιες εξετάσεις....
Φόβος δεν οδηγεί και αυτήν την επιλογή; Ο φόβος του αύριο, του ανταγωνισμού, της ταχείας επαγγελματικής αποκατάστασης, του άδειου τσουκαλιού;...
Εμένα με φοβίζει κάτι άλλο.... Η αδιαφορία...
Όχι μόνο αυτή που προέρχεται από το κράτος, αλλά η άλλη που προέρχεται από τον πολίτη... Εμένα... Εσένα... Εμάς...
Τί θέλουμε τελικά; Ασφάλεια, ή δικλείδα ασφαλείας; Ή και τα δύο; Μήπως τίποτα; Μήπως απλώς δεν ξέρουμε τι θέλουμε;
Εγώ πάντως σίγουρα δεν έχω καταλήξει....
Βοήθεια! Με κλέβω, με φωνάζω και δε με ακούω.... do you?
Αυτα ειπε το Mikrouli στις 11/20/2005 12:00:00 μ.μ.
6 Comments:
Τι θέλουμε;
"Μακριά απ'τον κώλο μας κι ας είναι κι ένα πόντο"
Αυτό επιθυμούμε, ναι μάλιστα αυτό είναι όλο.
Να πληρωνόμαστε χωρίς να δουλεύουμε γι'αυτό όλοι στο στρατό.
Στελέχη με όραμα το εφάπαξ!
@τσέλιγκας: Η απάντησή σου μου θύμισε το ιστορία με την αντίστροφη αναλογία... Βγαίνεις στη ζωή νέος αλλά με το εφάπαξ ανα χείρας και όσο περνάνε τα χρόνια μεγαλώνεις μέχρι που φτάνεις ηλικιωμένος να άγχεσαι για το ψωμί σου. Είναι και αυτό μια κάποια λύση...
Τι να σας πω...οι επιλογές μου πάντα ήταν με τους ρομαντικούς και όχι φυσικά του δημοσίου ή των μελλοντικών συνταξιούχων (έστω με γερό εφαπαξ). Είναι θλιβερό να νιώθεις συνταξιούχος απο έφηβος!!!
Ως εκ τούτου μια αδυναμία (ως προς την απαντηση)αλλά και μια απορία (ως προς την ερώτηση) την έχω ο παραμυθάς!!
προτιμώ τη χαλαρή αστυνόμευση από τον άκαπτο, πειθαρχικό, πιστό στους νόμους μπάτσο... ;)
Αλήθεια, τα όνειρα να γίνουν μπάρμεν και μοντέλες, δεν ισχύουν πια ή δεν έχει σχετικές σχολές;
Εκλεισαν οι Ανώτατες σχολές Κουνακουνατοποτό και Γδυσεκαισώσε;
Οι αστυνομικοί πάντως είναι άνθρωποι και κατά κανόνα δεν προχωρούν σε επικίνδυνες καταστάσεις, ειδικά οι νεότεροι, παρά μόνον μετά από διαταγή (την οποία, χοντρικά, δεν γίνεται να παρακούσουν).
Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί που πήραν ένα σήμα και νομίζουν οτι αυτό είναι ο νόμος - και υπάρχουν πολλοί ανώτεροι που τους στηρίζουν ή/και συγκαλύπτουν κυρίως για να μην εκτεθούν και οι ίδιοι, αφού αυτό οφείλεται σε ελλιπή εκπαίδευση. Τα βλέπουμε άλλωστε συχνά.
Πάντως, αφού δεν λειτουργούν και πολλά πράγματα σωστά σε αυτή τη χώρα, γιατί η Αστυνομία να αποτελεί εξαίρεση;
Οσο για το σχόλιο του Ιλούζιον, οι "χρυσαυγίτες" και οι δήθεν "αναρχικοί", είναι από το ίδιο καλάθι - η ταμπελίτσα αλλάζει μόνο (και οι δύο θέλουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και οι δύο προκαλούν συστηματικά και οι δύο είναι πολύ μικρές ομάδες που έχουν απαξιωθεί λόγω της δράσης τους).
@UYI: Ως μικρούλι, με αφορμή το ποστ σου, ρώτησα, άκουσα και έμαθα... Πιστεύω λοιπόν ότι δεν έχεις άδικο σε αυτό που καταδεικνύεις. "Ανοχή" και ελλάχιστες συλλήψεις. Ξύλο όμως αρκετό... Έτσι για το γαμώτο! Ακόμα και οι "φιλικοί" αγώνες μετατρέπονται σε "γήπεδο" και ο "ικανός", ο "αρχηγός", ο "σένιος", δεν θα φοβηθεί να αρπάξει το καρδόνι και να ανοίξει και κανένα κεφάλι... Έτσι για το γαμώτο και τον τίτλο! Την ταμπέλα! Μεγάλο πράγμα η αναγνώριση. Η υστεροφημία δεν μετριέται σε αυτούς τους κύκλους με τον βαρόμετρο που είχα ακουστά. Αλλά με ένα άλλο... Αυτό της πρωτογενής αντίστασης κατά σε αυτό που (δικαιολογημένα τις περισσότερες φορές) σε πνίγει και σε καταπιέζει. Εκεί κάπου η διάφορες μορφές βίας μετατρέπονται στην μόνη δυνατή έκφραση, ικανή να ταράξει τα "ήρεμα" νερά της καλοστημένης τρομοκρατίας. Τρομολαγνεία με διαφορετικό εραστή, αλλά με το ίδιο εάν όχι και περισσότερο πάθος! Δεν ανέφερα την "άλλη πλευρά", όπως τονίζεις, γιατί απλώς εγώ το είδα με τα μάτια του ανίδεου παρατηρητή των σημερινών ανησυχιών του σύγχρονου Έλληνα πολίτη. Όχι με τα μάτια του φίλαλθου ή του οπαδού, αλλά με τα μάτια του λαογράφου...
Σε ευχαριστώ γιατί ρωτώντας έμαθα κάτι ακόμα... :)
@alombar42: Ξέρω ότι η Ανώτατη Χαϊδευτική έχει ξεκινήσει και βραδινά μαθήματα από το περασμένο έτος! Για τις υπόλοιπες που αναφέρεις πρέπει να πάω από τη γραμματεία και μόλις με ενημερώσει η κ.Ζωή θα σου πω! :)
Σωστός ο παίχτης! (σε εσένα αναφέρομαι, εκεί στο βάθος, πίσω από την οθόνη με την ηλεκτρονική ακτινοβολία)
Απλώς δεν θεωρώ ότι έχουν ακριβώς απαξιωθεί, γιατί μάλλον δεν στοχεύουν να προσεγγίσουν το συγκεκριμένο κοινό (εμάς) εγκωλπώνοντας μας στις ταμπέλες τους. Είναι αργά για εμάς. Το χάσαμε το τρένο στην "αθανασία"... Απευθύνονται στο νεαρό κοινό που λόγω απειρίας αλλά και απογοήτευσης γίνονται "αρωγοί" του οποιουδήποτε κανόνα και των συμφερόντων που οι αρχι-ταμπελοδούχοι κρατούν παραμάσχαλα και "υπερασπίζονται" στο μέγιστο δυνατό βαθμό!
Μπορεί να μην αποφασίζουν από μόνα τους τα "νεαρά" όργανα να κάνουν ή να μην κάνουν την κίνηση, αλλά σίγουρα τα άλλα νεαρά "όργανα" αποφασίζουν να συνδιατελέσσουν αγωνιστές μιας επανάστασης με κοινό παρονομαστή. Εμάς ως θεατές/καταναλωτές/φιλάλθους/πολίτες απογοητευμένους ή μη. Δεν απαξιώνονται λοιπόν από τους εκτελεστές αλλά από από τους θεατές. Δεν στοχεύουν όμως σε εμάς. Αλλά στους "ανελεύθερους" πολιτικά και πνευματικά οργανοπαίχτες...
(πήραμε τα όργανα και ξεχάσαμε τη μελωδία... ή την κατασκευάζουμε όπως πάμε;;;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home