Λίγο πριν τη μεγάλη σύγκρουση...

Φανταστείτε σκηνικό:
Είστε σπίτι, παίζει ταινία/ποδόσφαιρο/σήριαλ στην τηλεοπτική σας οθόνη και εσείς επιθυμείτε ένα γύρο πίτα με μπόλικο τζατζίκι! Το πιθανότερο είναι να τηλεφωνήσετε στο πλησιέστερο σουβλατζίδικο της περιοχής σας (πού να σηκώνεστε τώρα και να ντύνεστε βραδιάτικα!) για να παραγγείλετε τα πιτόγυρα της αρεσκείας σας. Τι θα κάνετε όμως εάν έχετε χάσει τον κατάλογο με το τηλέφωνο, είναι πολύ αργά να επικοινωνήσετε με τον κολλητό/ή (έχουν και αυτοί ζωή!) και δεν θυμάστε παρά μόνο τα πρώτα 4 (λέμε τώρα) νούμερα;

Είστε από τους προνομιούχους που έχουν σύνδεση Internet ΚΑΙ στο σπίτι; Σας ασπάζομαι φιλικά, γιατί με ένα κλικ μπορείτε να μπείτε αν μη τι άλλο στον Ληστή και να βρείτε το τηλέφωνο που θα σας λυτρώσει από την απειλή της λοιμοκτονίας... :ο)

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένα να έχουν και τα σουβλατζίδικα διαδικτυακές πύλες, αλλά για του λόγου το αληθές, κάντε ένα κλικ εδώ ή εσείς στα πιο βόρεια εδώ!

Εάν όμως αυτό που ψάχνετε είναι λίγο πιο σύνθετο από ένα απλό τηλέφωνο; Πιο είναι το πρώτο όνομα μηχανής αναζήτησης του Διαδικτύου που σας έρχεται στο μυαλό; Μήπως αυτό της...

???



Φάκελος Google:

Με ένα κλικ στην μηχανή αναζήτησης, η υπηρεσία της δεκαετίας μπορεί να βρει από τα στοιχεία εκείνου του «χαμένου» φίλου σας από την Πέμπτη δημοτικού, τον οποίο είχατε τη φαεινή ιδέα να καλέσετε στο reunion πάρτυ που διοργανώνετε, μέχρι τους στίχους του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Eurovision (άντε με το καλό!), ή τη διάμετρο του δορυφόρου της Γης (κοινώς Σελήνη). Όλες οι πληροφορίες που μπορεί να θελήσετε βρίσκονται ένα κλικ μακριά σας, αρκεί κάποιος να τις έχει «ανεβάσει» σε αυτό το «αχανές» διαδίκτυο που επισκέπτεστε σχεδόν καθημερινά πλέον!

Η λέξη (brand name) Google έγινε ρήμα σε χρόνο ρεκόρ και από ρήμα γερούνδιο, καθώς το Googling απέκτησε οπαδούς σε παγκόσμιο επίπεδο, με υπηρεσίες διαθέσιμες σε περισσότερες από 100 γλώσσες και αποτελέσματα στον ανατριχιαστικό χρόνο των 2/10 του δευτερολέπτου (εδώ βέβαια τα αποτελέσματα ποικίλουν ανάλογα με τη διασύνδεσή σας στο Internet, το σύστημα που χρησιμοποιείτε, την παλαιότητα του υπολογιστή σας, κτλ.).

Η πρωτοποριακή υπηρεσία οφείλει την ύπαρξή της σε δύο διδακτορικούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Stanford, ονόματι Larry Page και Sergey Brin. Μια ερευνητική μελέτη με θέμα τη διαχείρηση μεγάλου όγκου πληροφοριών οδήγησε τους νέους "αδελφούς Grimm" να «σώσουν» την ανθρωπότητα από το χάος του ταχύτατα αναπτυσσόμενου Διαδικτύου, δημιουργώντας ένα εργαλείο ταξινόμησης των πληροφοριών βάση μιας τεχνικής αναζητήσεως επαναλαμβανόμενων δομών (patterns) που ήταν γνωστή από παλαιότερα στους γκουρού της πληροφορικής ως data mining. Συνδέοντας τα δεδομένα, το αποτέλεσμα ήταν να εξάγουν πληροφορίες που ήταν σχετικές μεταξύ τους (με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου). Ως γνωστόν, ο υπολογιστής δεν καταλαβαίνει λέξεις. Αναγνωρίζει όμως κώδικα, δηλαδή νούμερα, που αντιπροσωπεύουν λέξεις και οδηγούν σε ιστοσελίδες και εκείνες με βάση τα περιεχόμενά τους μπορούν να συνδεθούν με άλλες πληροφορίες, κ.ο.κ.

Έτσι οι δύο επιστήμονες και εφευρέτες της Google, αρχικά σκέφτηκαν «Ποιο θα μπορούσε να είναι το καλύτερο "πηγάδι" ακατέργαστων πληροφοριών στα τέλη της δεκαετίας του 1990; Το Διαδίκτυο φυσικά! Το project αρχικά είχε ονομαστεί “Googol” που είναι ο μαθηματικός όρος για τον αριθμό 1 ακολουθούμενο από 100 μηδενικά! Όμως το Google επικράτησε σαν ονομασία (προς αποφυγή οποιαδήποτε ένστανσης περί πνευματικής ιδιοκτησίας) και γρήγορα οι δύο φίλοι άφησαν τις σπουδές τους στο Stanford και ξεκίνησαν να εργάζονται πυρετωδώς για την αποπεράτωση του μεγαλόπνοου έργου τους. Σε λιγότερο από 2 χρόνια η Google ήταν πλέον γεγονός και όσοι βοήθησαν τους δύο φοιτητές, όπως η πρώην ιδιοκτήτρια του φοιτητικού δωματίου που νοίκιαζαν για τις ανάγκες της διαμονής τους, Susan Wojcicki, είναι σήμερα μέλη του ομίλου Google (η προαναφερθήσα κυρία είναι σήμερα Director of Product Management της Google!).

Με αρκετή δουλειά η Google μεγάλωσε και εξελίχθηκε σε έναν κολοσσό, τα κεντρικά γραφεία του οποίου στεγάζονται στο Silicon Valley της Δυτικής ακτής της Αμερικής σε ένα πολυ-πάρκο με την επωνυμία Googleplex!

Τι κάθεστε λοιπόν; Εάν ονειρεύεστε μια καριέρα κοντά στους Page και Brin δεν έχετε παρά να στείλετε το βιογραφικό σας και να κάνετε την προσευχή σας (οι πιστοί) οι μέχρι στιγμής δραστηριότητές σας να ξεχωρίσουν ανάμεσα στα 1.500 βιογραφικά που λαμβάνει το τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού της Google καθημερινά! Κάτι ακόμα πολύ βασικό για τους μελλοντικούς σας εργοδότες, είναι να ταιριάζει το επαγγελματικό σας προφίλ με τη φιλοσοφία της εταιρείας “Don’t be evil!” που με λίγα λόγια σημαίνει ΝΑΙ στη διαφήμιση, αλλά με τους όρους της Google. Όχι στα ενοχλητικά pop-ups και στα πολύχρωμα banners. Παράλληλα, η συγκεκριμένη φράση συμβολίζει την επιθυμία της Google να μην αφήσει τα αποτελέσματα της μηχανής αναζήτησης να προωθούν εκείνες τις ιστοσελίδες που έχουν διαφημιστική χρήση (λέμε τώρα...).

Τότε, πώς ακριβώς επιλέγει η Google να εμφανίσει κάποια συγκεκριμένα sites έναντι κάποιων άλλων τα οποία τοποθετεί πιο χαμηλά στη λίστα των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την εκάστοτε αναζήτησή σας; Η Google λειτουργεί σαν ένας διαγωνισμός δημοτικότητας. Κατηγορειοποιεί κάποια ιστοσελίδα με βάση πόσες άλλες ιστοσελίδες είναι συνδεδεμένες με αυτή. Ζήσαμε πολύ πρόσφατα τα αποτελέσματα ενός «παιχνιδιού» με την κωδική ονομασία Google bombing, όταν αρκετοί συνιστολόγοι αποφάσισαν να συνδέσουν την ιστοσελίδα του ΟΤΕ και της ΝΔ με τις λέξεις Ληστές και Ψεύτες, ως αποτέλεσμα των απαράδεκτων και επικίνδυνων ανακοινώσεων για αύξηση των τιμών χρήσης των Ελληνικών αναλογικών συνδέσεων (dial-up) αναφορικά με το Διαδίκτυο, προκειμένου να «ενθαρρύνουν» τη χρήση εναλλακτικών, πιο εξελιγμένων σίγουρα, ψηφιακών μορφών διασύνδεσης όπως η A-DSL (αλλά, δυστυχώς για τους Έλληνες χρήστες, σε ιδιαίτερα πιο ακριβές τιμές!).

Πρόσφατες Εξελίξεις:

Δεν ξέρω εάν κάποιοι πιο ενημερωμένοι από εμένα το περίμεναν, αλλά εγώ εξεπλάγην! Η Google βρέθηκε πολύ πρόσφατα στα Αμερικανικά δικαστήρια υπερασπιζόμενη τα προσωπικά δικαιώματα των χρηστών του Διαδικτύου!

Πώς;;;;;!!!!

Το Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, χρησιμοποιώντας την πρόφαση πάταξης των Διαδικτυακών εγκλημάτων, όπως αυτό της παιδικής πορνείας που αποτελεί πολύ ευαίσθητο θέμα στην Αμερική σήμερα, «κάλεσε» την Google να παραδώσει οικειοθελώς όλες τις διευθύνσεις (IPs) των χρηστών του Διαδικτύου προκειμένου να επιμεληθεί έρευνας αναφορικά με την αναζήτηση ιστοσελίδων που σχετίζονται με την παιδική πορνεία. Η Google αρνήθηκε κατηγορηματικά να αποκαλύψει τα ηλεκτρονικά στοιχεία των χρηστών της, επικαλούμενη τον Αμερικανικό νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των Αμερικανών, και όχι μόνο, πολιτών.

Πριν από λίγες ημέρες, η μηνυτήρια αναφορά έλαβε «αίσιο» τέλος, όταν επιτεύχθη συμφωνία ανάμεσα στους αντίδικους με το Υπουργείο Δικαιοσύνης να υποχωρεί στις απαιτήσεις του από τα στελέχη της Google και την Google να καταθέτει μία λίστα σχετικών με την παιδική πορνεία διευθύνσεων (URLs) και όχι τα ηλεκτρονικά στοιχεία (IPs) των χρηστών της που ίσως είχαν βασιστεί στη μηχανή αναζήτησης για να βρουν πληροφορίες διαθέσιμες στο Διαδίκτυο (όπως τις εν λόγω ιστοσελίδες) σχετικές με την παιδική πορνεία.

Παρόλα αυτά, η Google συντηρεί των αγώνα, θέτοντας το κρίσιμο ερώτημα «Γιατί το Υπουργείο και το FBI ζήτησαν αυτές τις πληροφορίες μόνο από την Google και όχι από άλλες επιτυχημένες μηχανές αναζήτησης, όπως το Ask.com, ή την Alexa.com.

Όπως και να έχει, δικαιολογημένα ή όχι, η Google βρίσκεται στο στόχαστρο των Αμερικανικών αρχών, αφού η τόσο επιτυχημένη συνταγή της (υπηρεσία) έχει, βάση των σημερικών δυνατοτήτων της τεχνολογίας, τη δυνατότητα να αποτελέσει άλλο ένα εργαλείο παρακολούθησης των ανθρώπινων συμπεριφορών, και εν τέλη ενεργειών, στο «αχανές» μέχρι χθες Διαδίκτυο (προ Google).

Το κατά πόσο η Google θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των χρηστών της, ή θα αποτελέσει και αυτή ένα ακόμα κατεστραμένο προπύργιο προς τη συστηματική παρακολούθηση των ενεργειών μας, απομένει να κριθεί από τους μελετητές του μέλλοντος. Προς το παρόν, η Google επενδύει στο semantic web και συγχρόνως εξαγοράζει πρωτοπόρες εταιρείες όπως η Upstartle -που δημιούργησε τον Αύγουστο του 2005 το πρόγραμμα Writely, μέσω του οποίου ο χρήστης μπορεί να προβεί σε επεξεργασία κειμένου online και κατόπιν να το εκδώσει στο Διαδίκτυο (όπως στα blogs) ή και σε άλλες ηλεκτρονικές εφαρμογές ιστοσελίδων-, φέρνοντας την Google αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο κολοσσό επεξεργασίας κειμένου σήμερα, την Microsoft!

Εδώ προκύπτει ένα σημαντικό ερώτημα: Εάν ο σημερινός χρήστης, έχει εκτός την πιο δυναμική μηχανή αναζήτησης δωρεάν στη διάθεσή του, το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο με «άπειρο» αποθηκευτικό χώρο επίσης δωρεάν, και τη δυνατότητα επεξεργασίας κειμένου επίσης ΔΩΡΕΑΝ, όλα προσφερόμενα από τον ίδια εταιρεία, ποιος ο λόγος να αναζητήσει εναλλακτικές μεθόδους επί πληρωμή; Τρέμει άραγε τώρα και η Microsoft, μετά το Yahoo! το Amazon, και το eBay… Είδωμεν... (μην ξεχνάμε και τα συστήματα Open Source βέβαια!)

Πριν κλείσω αυτή τη «σύντομη» αναφορά, είναι αξιοσημείωτο να τονιστεί ότι η Google είναι η πρώτη εταιρεία που αποφάσισε να δημιουργήσει την μεγαλύτερη βιβλιοθήκη στον κόσμο, σκανάροντας εκατομμύρια βιβλία και διαθέτοντάς τα δωρεάν στο Διαδίκτυο προς ανάγνωση από τυχόν ενδιαφερόμενους. Παρόλο που αυτή η προσπάθεια της Google έχει προσωρινά σκοντάψει στις αντιδράσεις εκδοτών και συγγραφέων, οι οποίοι αντιδρούν φοβόμενοι τα διαφυγόντα κέρδη της πνευματικής τους ιδιοκτησίας, ο μεγαλύτερος όγκος των σκαναρισμένων βιβλίων, περί το 75% σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Google, είναι βιβλία τα οποία δεν εκδίδονται πλέον και η αναπαραγωγή τους, μέσω της ηλεκτρονικής διαθεσιμότητάς τους, θα προσδώσει ζωή σε ξεχασμένους συγγραφείς και θα επαναεισάγει τα πολύτιμα κείμενά τους σε νέους αναγνώστες.

Τέλος, παρά τις δικαιολογημένες ή μη αντιδράσεις των συγγραφέων και εκδοτών, η Google προχώρησε στην εισαγωγή μιας ακόμα πρωτοπόρας υπηρεσίας (ενός ακόμα ηλεκτρονικού αρχείου), αυτή τη φορά όμως φιλοξενώντας φιλμ! Στη διεύθυνση GoogleVideo η εταιρεία αποφάσισε να προωθήσει σε ερευνητές και επιστήμονες ανά την υφήλιο, σε συνεργασία με τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, ιστορικές ταινίες και ολόκληρο αρχείο ντοκιμαντέρ.

Τι άλλο θα σκαρφιστούν σε εκείνο το Googleplex, ένας GoogleGod μόνο ξέρει!