Τα νέα της Αλεξάνδρας...
Δεν ξέρω τί έφταιξε ή τι συνεχίζει να φταίει, αλλά όλα μου τα ποστ εμφανίζονται ολίγον τι σκατά ΟΛΕ!Από την άλλη σκέφτομαι, εδώ η Ελλάδα παραπέει πάνω από κάτι δεκαετίες, το μπλογκ μου θα γλύτωνε τον κατήφορο;
Λίγο πιο κάτω, δύο κουβέντες (τρόπος του λέγειν) με κάποια ψυχή απόψε με έβαλαν σε ένα τούνελ...
Σήμερα δε θα μιλήσω για την αγάπη... 'Οχι...
Εδώ το θέμα άλλαξε!
-Πώς είπατε;
-Ποιός ήρθε;
Η παραφύση συνείδηση του ανθρώπου με ενδιαφέρει σε αυτό το ρημάδι το ποστάκι.
Αυτή που σε κρατάει άγρυπνο μερικές νύχτες και δεν αφήνει το όποιο μυαλό διαθέτεις να ξεκουραστεί.
Ο Storyteller ίσως εδώ διέκοπτε το παραλήρημά μου να μου τονίσει πως η ουσία είναι μόνο μία:
Δεν υπάρχει αθανασία!
Όμως εγώ απτόητο συνεχίζω...
Γιατί καλά μου παιδιά; Γιατί;
- Γιατί οι άνθρωποι προτιμούν να περπατήσουν στην οδό της απόλυτης πλήξης όταν ανοίγονται ίσαμε 1.000 διαφορετικοί δρόμοι στο διάβα τους;
- Γιατί το "μοναδικό" ταίρι μας παίρνει αυτή την μορφή όταν χάνεται η δυνατότητά μας να το αγγίξουμε με τον ίδιο καθολικό τρόπο;
- Γιατί τα φασόλια εάν παραβράσουν δεν έχουν την ίδια συνοχή;
- Γιατί ένας πατέρας / μητέρα αισθάνονται υπεύθυνοι και ταυτόχρονα θεμελιωτές της προσωπικότητας του μικρού τους τέρατος;
- Γιατί αυτό το τέρας έχει σχεδόν πάντα μορφή αγγέλου στα μάτια τους;
- Γιατί αυτό που λέμε παρόν για πολλούς δεν υπάρχει;
- Γιατί το παρελθόν με όλα του τα λάθη και τις χαρές είναι πιο ασφαλές;
- Γιατί το μέλλον δεν μας δείχνει το "πραγματικό του πρόσωπο;"
- Γιατί εγώ δεν σταματάω τις γελοίες ερωτήσεις να πιάσω τον ταύρο από τα κέρατα; (που θα έλεγε και ο φίλος μου ο Έκτωρας)
- Γιατί τα πάντα μπορούν να πάρουν άλλο χρώμα και υφή εάν δεν φοράς τα γυαλιά σου;
- Γιατί χρειάζεσαι γυαλιά για να δεις την ψυχή που σου ΑΝΗΚΕΙ;
- Γιατί στις σπάνιες περιπτώσεις που την αναγνωρίσεις την βλέπεις γυμνή και επιλέγεις να την ντύσεις με χρωματιστά κουρέλια (ακόμα και με μαύρα) και μετά πασχίζεις να της τα αφαιρέσεις;
- Γιατί δεν υπάρχει μια φράση / στιγμή / ΑΙΣΘΗΣΗ που να μας προειδοποιεί για τον ενδεχόμενο δόλο που οι ίδιοι αποζητούμε να μας συμβεί; Έτσι για να έχουν τα παράπονά μας υπαρκτή βάση και να στηρίζονται στη λογική;
- Γιατί να είμαι σκεύος; Εάν είμαι πού χρησιμεύω; Έχω και δυνατότητες απενεργοποίησης λογισμικού ή αναβάθμισης;
εεεεε;;;;;;
ΓΙΑΤΙ;;;
(όποιος το βρει κερδίζει πασατέμπο και γκαζόζα! Αμ, πώς!)
Αυτα ειπε το Mikrouli στις 2/08/2006 12:00:00 μ.μ.
11 Comments:
πολλα βασανα εχεις....
Λοιπον ακου τι θα κανεις: θα βαλεις μουσικη.
θα χορεψεις...εσυ οπως αγαπας, τους αλλους στο ταψι...
Θα μαθεις να λες ''ΟΧΙ'' (και θα το εορταζεις αναλογως).
Θα κανεις μανικιουρ (ετσι για να δεις τι γλυκα)
Θα σηκωσεις τη φωνη σου λιγακι την επομενη φορα που θα ακουσεις μαλακια ή θα στην πουνε αδικως. Αφου τη σηκωσεις ελαχιστα, θα τη συνοδευσεις με ενα λιγο πιο αγριο look. (περιμενουμε 2' για να δουμε αντιδρασεις).
Αν αποτυχεις σε ενα απο τα παραπανω ή και σε ολα, πηγαινε για shopping...shopping never fails you...
Κόψε τους απογευματινούς καφέδες καλύτερα...
@morgana: Το καλό είναι ότι μόνη μου τα έχω (τα βάσανα) και μετά πάω και βγάζω και την δική σας παν...! Ας όψεται!
Ευχαριστώ για τις πολύ συγκεκριμένες συμβουλές! Θα τις εφαρμόσω μια προς μία και θα επανέλθω με τα αποτελέσματα! (Ειδικά αυτό με το "ΟΧΙ" πολύ καλό μου φάνηκε!)
Καλώς όρισες morgana!
@sergei: Εάν είναι να σε σπρώξω στους καφέδες και σε παρόμοια υποκατάστατα, να αλλάξω στυλ και χαρακτήρα! Να γίνω και εγώ από μικρούλι μια "κυρία"!
Καλώς όρισες κι ας άργησες! ;-)
@dartiir the abban: Δεν κόβονται όλα βρε νταρθίρ... Όπως η μαλακία! Τρυπώνει εκεί που δεν τη σπέρνουνε και μετά θερίζει κιόλας!
Γειά μας! χικ! χικ! (το 'ριξα στην ούρσους! Τσάμπα την κουβάλαγα τόσα μίλια;)
@πολιορκητής: Δεν αντιλέγω, έχεις ένα δίκιο... χμ... χμ... γκουχ *ξεροβήχω, παίρνω στομφώδες ύφος και απαντώ*
Το "διότι" το επεξηγηματικό το απεχθάνομαι. To ξαδελφάκι του το "ίσως" που περιέχει τη δόση της αμφιβολίας το λατρεύω!
Δεν είναι το γιατί που με προβληματίζει. Απεναντίας!
Αυτή η λεξούλα από ερώτηση σε απάντηση το γυρνάει όποτε της καπνίσει και τούμπαλιν.
Αυτό που με κάνει να τα παίρνω με τη μάπα μου (άλλες φορές και με των άλλων) είναι που δεν αποφασίζουμε να δούμε τα πράγματα κατά πρόσωπο και δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας. Όπου μας παίρνει στρίβουμε το τιμόνι και αλοίμονο στον κακομοίρη/α που θα μας αμφισβητήσει!
Δεν με προβληματίζει λοιπόν το γιατί από μόνο του.
Η ουσία του ποστ μου έγκειται στην χειραγώγηση της σκέψης μας εξαιτίας των ορίων που θέτουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας με κίνητρο και συνάμα δικαιολογία τους διαφορετικούς ρόλους που λαμβάνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας (π.χ. σύντροφος, γονιός, παιδί, μάγειρας, γκαβός, λογικός, άνθρωπος).
Εάν τα όρια αυτά τα θέταμε σε κάποια άλλη στιγμή με κάποια άλλη βάση, τότε πώς θα ήταν τα πράγματα;
Αυτό αναρωτήθηκα.
Ξεκινώντας από το λάθος μου να θέλω να φτιάξω τις παραγράφους που ήρθαν και έγιναν σκατά, έχασα 3 ώρες να ξαναδημιουργώ το μπλογκ μου! Κάνοντας μία μαλακία τα έσβησα όλα και φτου πάλι από την αρχή!
Με αφορμή αυτήν μου την παράνοια, αποφάσισα να αναρωτηθώ πόσες και πόσες ακόμα μαλακίες έχω κάνει προσπαθώντας να επιτύχω το καλύτερο, το δυνατότερο, το ικανότερο μοντέλο μικρουλίου και πόσες φορές δεν τα κατάφερα.
Πάντα υπό το πρίσμα των ρόλων που προανέφερα φυσικά...
Αυτά...
@sergei: Ελπίζω να με κατανόησες τώρα έστω και χωρίς καφέ!
;-Ρ
Και στην ούρσους που το'ριξες... πάλι κατεβατά έγραψες... να το προσέξεις αυτό...
Σε συμπαθώ απόλυτα ειδικά όσον αφορά το part της μαλακίας. Το παθαίνω και γώ (αν και όχι μόνο βραδυάτικα).
Μη το πολεμάς. Είναι ανώφελο...
@dartiir the abban: Δεν έχω γιατρειά γιατρέ μου;;;
:-( (απόγνωση στο αγελαδινό μου βλέμμα!)
Μάλλον διαβάζω πολύ και θέλω να πάω για το Πούλιτζερ και εγώ!
:-Ρ
@λαμπρούκος: Να'σαι καλά που με καταλαβαίνεις καλέ μου άνθρωπε! (δεν είσαι πιθηκάκι έτσι;)
Φιλιά!
Τα ερωτηματικα ειναι καλα, αλλιως θα ηταν θεμα ανησυχιας. Το οτι ερχονται βραδιατικα ειναι εξισου κατανοητο, και εμενα τοτε μου ερχονται, την στιγμη της ησυχιας και τοτε που προσπαθει το μυαλο να βαλει μια σειρα σε ολα αυτα τα εκατομυρια εντυπωσεων που λαμβανουμε κατα την διαρκεια της ημερας.
Το κακο σε ολη αυτην την ιστορια οτι συμβαινει σε μια στιγμη της ημερας που κανονικα θα επρεπε να κατεβαζουμε τις ταχυτητες προκειμενου να μας παρει γλυκα και ηρεμα ο υπνος.
Εαν ισως μπορεις κατα την διαρκεια της μερας να κανεις κατι που να σε ηρεμει, κουραζοντας σε, σπορ ισως, ή κατι αναλογο, ετσι ωστε να μην σου ερχονται τοτε οι σκεψεις και οχι το βραδυ, ισως να ειναι καλυτερα;
Καλημερα, το πασατεμπο στειλε το τριτο συννεφακι δεξια :-)
...ωστε να σου ερχονται τοτε οι σκεψεις και οχι το βραδυ, ισως να ειναι καλυτερα;
Sorry ενα μη στην λαθος θεση, αλλαζει ολο το νοημα...
Σε ευχαριστώ ViSta!
Θα ακολουθήσω την συμβουλή σου και θα επανέλθω με τα αποτελέσματα δριμύτερο.
(Πάντως το νόημα ήταν ξεκάθαρο και χωρίς την διόρθωση)
:)
Δυο τινά:
1) Αν η αλήθεια είναι γυμνή, γαργάλησέ την
2) Θα καταργήσω το ουδέτερο! Αποκαλύπτεσαι διαρκώς και... ντροπή, ειδικά για παιδί μου :)
Σμουτς στο κούτελο!
Χμ;;;
Σμουτς στο μάγουλο!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home