Ό,τι προλαβαίνω πριν μπουν για τα καλά οι ζέστες...

Στο βάθος φως...

Το καλοκαιράκι έχει ήδη κάνει την αισθητή την παρουσία του καθώς ορισμένα καθυστερημένα μικρούλια, σαν και του λόγου μου, ίσα που προλαβαίνουν να φυλάξουν χειμωνιάτικα ρούχα και διαθέσεις στις ναφθαλίνες της περασμένης σεζόν. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα...

Πριν ομολογήσω περίτρανα ότι για άλλη μια χρονιά δεν κατάλαβα για πότε πέρασε κι η Άνοιξη, οφείλω να παραδεχτώ ότι το 2008 «μπήκε» με ένα τεράστιο χαμόγελο και με έχει αφήσει ξέπνοο να προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι απ’ όσα ζω είναι αποτέλεσμα δικού μου αγώνα, καλής ή κακής κρίσης, μοίρας, τύχης, ή πιο φιλοσοφημένα, αποτέλεσμα της αέναης προσπάθειάς μου να ισορροπήσω μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας. Ήταν στραβό το κλίμα, το ’φαγε κι ο γάϊδαρος...

Και τώρα στο ψητό!

Από πού να πρωτοξεκινήσω; Χμ... Δεν θέλω να κουράσω με περιττές πληροφορίες, οπότε ως ειδησιογραφικό πρακτορείο θα παραθέσω τα νέα σε τίτλους. Οι χαριτωμενιές με μαράνανε τρομάρα μου!...

• Οικογένεια = Υγιής (από εδώ που βρίσκομαι, το μόνο που μετράει)
• Φίλοι = Στον κόσμο τους (χωρίς ίχνος ειρωνείας – να ’ναι όλοι τους καλά όπου κι αν βρίσκονται σε τούτο τον πλανήτη!)
• Δουλεία* = Στο ψάξιμο (άντε να μου κάτσει κάτι καινούργιο επιτέλους...)
• Σπίτι = Συγυρισμένο (μετά από βδομάδες με ’πιασε η προκοπή και το ’γλυψα!)
• Διάθεση = Ανεβασμένη (εδώ κι αρκετό καιρό, κι ας μην καταλαβαίνω απολύτως τα πώς και τα γιατί με τα όσα έχουν συμβεί)
• Παθήματα = Πολλά!!! (από που να αρχίσω... Άστο, δεν με παίρνει...)
• Μαθήματα = Κανένα!!! (καθώς ως γνήσιο ζαβό δεν λέω να βάλω μυαλό...)
  

*ο τόνος δεν έχει μπει λανθασμένα...