Παραλίγο να μην καιγόταν!

Πέρασαν ήδη 3 ημέρες μετά την Ανάσταση και εγώ δεν έλεγα να βάλω τον απαυτό μου κάτω ενώ σκεφτόμουν θέματα που θα ήθελα να γράψω στο ρημάδι μου. Δυστυχώς για εμένα (και ευτυχώς για εσάς) ο οργασμός του μυαλού (του ποιού;!) δεν έλεγε να καταλήξει στο πληκτρολόγιό μου. Μέχρι που έπεσα να κοιμηθώ και το μάτι μου δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα. Μα με τίποτα!...

Σηκώθηκα λοιπόν, άνοιξα τον υπολογιστάκο μου, που είχε περιέλθει σε ημιθανή κατάσταση (stand by mode), και τσουπ (ηχητικό εφέ! Τύφλα να'χει το Hollywood!) το θέμα μου ανηφόρισε από το υποσυνείδητο στο συνειδητό και από εκεί στην οθόνη με μερικά κλικ (ςςςςςςςς....κοιμούνται οι διπλανοί) που συνεχίζουν να δονούν τους ώμους μου αυτή τη στιγμή.

Σε ζωντανή σύνδεση με μια είδηση που τυχαία πήρε το αυτί και το μάτι μου χθες, σας μεταδίδω τα ακόλουθα γεγονότα τα οποία μάλλον δεν ακούσατε (και ειλικρινά δεν ξέρω γιατί σας τα λέω εγώ) καθώς μάλλον είσασταν αρκετά απασχολημένοι/νες να ακούτε για τους "γνωστούς-άγνωστους" που έκαναν τη Σταδίου κ....ο, ενώ τα νεύρα σας είχαν ήδη γίνει ψιλο-τσατάλια με τα κατορθώματα κάποιων με αφορμή την επίσκεψη κάποιας κυρίας Ράϊς.

Σαν κάτι να μου λέει το όνομα, αλλά δεν φημίζομαι για την ικανότητά μου να συγκρατώ ονόματα και διευθύνσεις. Αλλά τα νούμερα είναι η καλύτερή μου! Δώσ'μου αριθμό τηλεφώνου και θα τον θυμάμαι (εάν το θελήσω) για πολύ! Ό,τι θέλω λέω πάλι... :-)

Λοιπόν...


Το μάθατε ότι οι Ελβετοί κάψανε ένα χιονάνθρωπο χθες; Εεεεε;;;

Στη Ζυρίχη κάθε χρόνο, στο τέλος του χειμώνα, οι Ελβετοί ρολογάδες, τραπεζίτες, σοκολατοπαραγωγοί και λοιποί ζογκλέρ, ανιματέρ και ταχυδακτυλουργοί, καίνε ένα χιονάνθρωπο συμβολίζοντας τη λήξη του χειμώνα και τον ερχομό του καλοκαιριού.

Το όνομα του χιονανθρώπου είναι Böögg ... μια λέξη που μπορεί να έχει "εφευρεθεί" μόνο από έναν Ελβετο-Γερμανό, σύμφωνα με τους τοπολάτρεις. Γράφεται boogg ή ακόμα και boeoegg από ορισμένους μη Ελβετούς και προφέρεται κάτι κοντά σε Μπερκ ή Μπεργκ (Berc or Berg)... μετά από μερικές μπύρες. Η χάρη του έφτασε μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο μάλιστα, ως φολκλόρ και κομμάτι των φεστιβάλ που διοργανώνονται για τον εορτασμό της λήξης της χειμερινής περιόδου. Το φωνάζουν δηλαδή οι άνθρωποι. ΌΧΙ ΑΛΛΟ ΧΙΟΝΙ! ΗΜΑΡΤΟΝ! (και μετά παραπονιούνται ορισμένοι στην Ελλάδα ότι έχουμε πολύ ζέστη... Τα ακούτε; Τα ακούω να λες!)

Πριν κάνουν το χιονάνθρωπο καρβουνάνθρωπο, οι Ελβετοί διοργανώνουν παρελάσεις (με τους γνωστούς ελβετικούς παράγοντες που προανέφερα) και όλοι προσπαθούν να φτάσουν πρώτοι προκειμένου να στηθούν στα "καλά" σημεία για να παρακολουθήσουν το θέαμα με τις άμαξες. Όλες οι κυρίες φέρουν λουλούδια, τα οποία προσφέρουν στους άνδρες που συμμετέχουν στην παρέλαση (το θέλει το λουλουδικό του ο Ελβετός για να πέσει... το νου σας οι τουρίστριες ενδιαφερόμενες). Με μουσική υπόκρουση και γέλια και χαρές η συγκεκριμένη παράδοση καλά κρατεί και δίνει ένα διαφορετικό τόνο στην κατά τα άλλα ανιαρή ζωή των ορεσίβιων φίλων μας (τι άλλο θα'λεγα!).

Το σίγουρο είναι ότι οι Ελβετοί λατρεύουν τις παραδόσεις και τα έθιμά τους και όλοι ντύνονται με τα κουστουμάκια τους σε πόλεις και χωριά (ΠΑΤΡΙΝΟ Καρναβάλι για πάντα!!! Έλα να δεις τι θα πει Πατρινός! Όπου Πατρινός ή Πατρινό βάλε Ελβετός ή Ελβετικό. Όχι to τυρί καλέ!) Οι ηλικιωμένοι κάθονται στα παγκάκια τους και τα παιδιά τρέχουν και λαλούν το τιριράρα που αντηχεί στις βουνοπλαγιές, εκφράζοντας φωναχτά τον εκστασιασμό τους στο θέαμα των αλόγων που περνούν μπροστά τους και βλέποντας τις αντοχές της μάνας τους που κάνει όλες τις δουλειές στο σπίτι, είναι εργαζόμενη μητέρα και πάντα θυμάται να αγοράζει εντελβάϊς (λουλούδια στα ελβετικά) και να τα προσφέρει στον μπαμπά που είναι ντυμένος μπαλαρίνα και χαίρεται πάνω σε ένα άρμα! (Άντε βρε και Σταρ Ελλάς! Συγνώμη Ελβάς, ήθελα να πω!).

Το κυρίως πιάτο, σερβίρεται (κοινώς το μεγάλο θέαμα ξεκινάει) κατά τις 6 το απόγευμα, όταν οι καμπάνες των τοπικών εκκλησιών αντιχούν σε ολόκληρη την πόλη της Ζυρίχης από τη χαρά τους (Δεν είναι οι καμπάνες της γνωστής Notre Dame, γιατί οι Παρισινές καμπάνες δεν τρώνε καλά τελευταία και δεν έχουν δύναμη να ακούγονται εκεί πάνω στα κατσάβραχα!). Τα παλιά τα χρόνια, που δεν υπήρχε κουδούνι στο εργοστάσιο, βαρούσαν τα καμπαναριά για να ειδοποιήσουν τον κόσμο ότι είναι καιρός να σταματήσουν το μεροκάματο (για εκείνη την ημέρα) και να πάψουν να ταϊζουν τον ιμπεριαλιστή ρολογά, τον καπιταλιστή τραπεζίτη και τον συκοφάντη σοκολατοποιό (άσχετο!). Βέβαια αυτοί τα είχαν από νωρίς κάνει πλακάκια με τις τοπικές ενορίες για να χτυπάνε τις καμπάνες λίγο αργότερα και να κερδίζουν κανένα δεκάλεπτο τη φορά πριν από το σχόλασμα των εργαζομένων. Τώρα πια, στη σύγχρονη εποχή με τα φορητά PCs, iPods, PalmTops, Swatch, κτλ., τα καμπαναριά χτυπάνε για να ανακοινώσουν ότι ο χιονάνθρωπος έφτασε στο κέντρο της σκηνής. Τοποθετούν τον κακομοίρη (τον χιονάνθρωπο) πάνω σε μια φωτιά κοντά στη λίμνη και ο κόσμος γύρω τριγύρω ζητωκραυγάζει και χαίρεται που επιτέλους ανθίσαν τα φυτά και η πλάση επρασίνηνε (από το κακό της θα'ναι!).

Όταν η φωτιά φτάσει στο κεφάλι του χιονανθρώπου, το οποίο είναι τίγκα στο βεγγαλικό, και ακριβώς στις 6, με συνοδεία τις καμπάνες, γίνεται χαμός και όλοι χαίρονται και χοροπηδάνε σαν τα κατσίκια (να'ναι καλά! ...τα κατσίκια!)

Η παράδοση λέει, ότι ο χρόνος που θα χρειαστεί ο χιονάνθρωπος για να καεί ολοσχαιρώς σχετίζεται με το πόσο ζεστό θα είναι το καλοκαίρι!!! Το 2003, που είχαμε τον τελευταίο μεγάλο καύσωνα στην Ευρώπη, ο χιονάνθρωπος χρειάστηκε λιγότερο από 5 λεπτά για να καεί και να ανάψουν τα πυροτεχνήματα. Φέτος, του πήρε 10 λεπτά και κάτι (δεν το βιάστηκε) οπότε μάλλον δεν θα έχουμε βαρβάτο καλοκαίρι. Κανονικό μάλλον. Κάτσε να μυρίσω και τα νύχια μου... ναι, έτσι είναι όπως τα λένε. Δίκιο έχουν!

Το αξιοπερίεργο αυτής της χρονιάς όμως, είναι άλλο. Μερικές μέρες πριν τη γιορτή, ένα γκρουπάκι ευσυνείδητων πολιτών (ας μου επιτραπεί ο όρος) απήγαγαν τον Χιονάνθρωπο Böögg και άφησαν σημείωμα (όχι δεν ζήτησαν λύτρα) ότι θα παρελάσει αντί χθες, την 1η Μαίου!!! γκντουπ.... (κι άλλο ηχητικό εφέ!). Επίσης έγραψαν ότι ο Χιονάνθρωπος κουράστηκε να καίγεται για να χαίρονται οι καπιταλιστές (σοβαρολογώ τώρα, αυτό γράψανε!).

Ευτυχώς για τις μαμάδες και κυρίως για τους πατεράδες Ελβετούς, η τοπική αυτοδιοίκηση είχε προβλέψει μια τέτοια συμφορά και είχε φτιάξει και εφεδρικό Χιονάνθρωπο, οπότε όλα πήγαν σύμφωνα με το ετήσιο πλάνο! Μπράβο οργάνωση! Να θυμηθώ να στείλω συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο Δήμαρχο της πόλης της Ζυρίχης για την επίδειξη ενός άρτια οργανωμένου και πλήρως εφαρμόσιμου Crisis Management Plan!

Κάηκε που λέτε άλλο ένα θύμα (ο Χιονάνθρωπος) στο Bellevue στις 6 χθες.

Ωραία η παγανιστική παράδοση! Κάτι τέτοια πολύ με αρέσουν!!! (λες να'μαι από τη Θεσσαλονίκη;)

Ένα έχω να πω... Μπράβο! Και του χρόνου!

:0)