26.3.12

The Catedral de Sal

Οκτώβριος 2007 και χτυπάει το τηλέφωνο... Βρίσκομαι καθισμένη μπροστά στον υπολογιστή μου, ως συνήθως χαζεύω στο διαδίκτυο και ο ήχος με ξαφνιάζει αλλά ευχάριστα. Λες και η συνέχεια ήταν ήδη γνωστή. Στην άλλη άκρη της γραμμής μια οικεία ανδρική φωνή με ρωτάει φιλικά πώς είμαι... Καλά, απαντώ αυτόματα και κάπου εκεί ξεκινά η συζήτηση. Μια συζήτηση που με έκανε να πάρω μια απόφαση που άλλαξε τη ζωή μου.

Η φορ
ά που δεν δείλιασα να απαντήσω "ΟΚ, έρχομαι" με οδήγησε τον Δεκέμβριο του 2007 σε μια απρόσμενα φιλόξενη πλευρά του πλανήτη όπου οι άγνωστοι τότε σε εμένα ήχοι των Ισπανικών συλλαβών με μαγνήτισαν με την ζεστασιά τους. Ερωτεύτηκα τα πάντα. Τον κόσμο που με έβαλε στο σπίτι του, την αύρα της χώρας, την ευφάνταστη ιδέα του φίλου να με καλέσει σε αυτό το ταξίδι, την περιπέτεια που έζησα, την οργάνωση ενός ακόμα ταξιδιού στο άγνωστο, τη πανέξυπνη γλώσσα, την παλλόμενη μουσική, τα πάντα... Και μια νύχτα ξαφνικά ένιωσα μια διαφορετική ματιά να με διαπερνά σε μια νέα ιστο-πόρτα που άνοιξε σε εκείνη τη μακρινή χώρα.

Μια ματιά που έμελε να με ταξιδέψει σε άγνωστα μονοπάτια, που με έκανε να ταξιδέψω σε ακόμα μια νέα χώρα 10 μήνες αργότερα και όπως με κοίταξε με ειλικρίνια την πρώτη μέρα έτσι συνέχισε να μου δίνει χωρίς όρους και να με κοιτάει με αγάπη μέχρι και σήμερα.

Σε αυτό το σήμερα, ήρθαμε μαζί, ταξιδεύοντας από την μια άκρη αυτού του πλανήτη στην άλλη και σχεδιάζει μαζί μου το κοινό μας μέλλον πλέον...


Απόκοσμο! Πώς μια απόφαση αλλάζει τη ζωή σου. Πώς μια στιγμή σε οδηγεί κάπου που ποτέ δεν φανταζόσουν. Πώς από νεκρή αισθάνεσαι και περισσότερο ζωντανή και πάλι.


Από εκείνη την πρώτη χώρα κράτησα τα πάντα, αλλά κυρίως την απίστευτη διάθεσή της για ζωή. Παρόλο που γνώρισα στη συνέχεια και άλλους τόπους, εξίσου ξεχωριστούς και διαφορετικούς απ' ότι μέχρι τότε είχα ζήσει, η Λατινική Αμερική παραμένει ένας τόπος χαραγμένος στην καρδιά μου.

Σήμερα, περίπου 4 χρόνια μετά την πρώτη γνωριμία μας, παρόλο που εσύ έχεις φύγει, δίπλα στο μικρούλι σου στέκεται ένας νέος φύλακας άγγελος.

Με αγάπη σου ανακοινώνω πως φέτος το καλοκαίρι θα κάνω ένα βήμα που θα ήθελα να ήσουν εδώ να γευτείς μαζί μου. Ίσως το δεις και γελάς με την μάπα μου από κάπου. Ίσως πάλι όχι... Σημασία έχει ότι είσαι, ήσουν και θα είσαι για πάντα μαζί μου! Μέσα μου!

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσους ακολουθούν την καρδιά τους... Το ωραιότερο απ' όλα σε αυτή τη ζωή είναι το ίδιο το "ταξίδι"...

Να ζήσουμε αγάπη μου!
Στην Ελλάδα, στη Χιλή, ή όπου αλλού!